کتاب «خانه های تبریز» نمونه هایی از خانه های تبریز را که نشانگر سه دوره معماری تبریز(زندیه، قاجار، پهلوی) است بررسی کرده و جنبه های معماری آن را مورد توجه قرار داده است. این سه دوره به این علت انتخاب شده که از خانه های پیش از این تاریخ اثری دیده نمی شود.
این کتاب در قطع رحلی چاپ شده و دارای ۱۴۰ صفحه و به دو زبان فارسی و لاتین تألیف شده و مصور است. طرح روی جلد آن نقشی از خانه بهنام دارد و پشت جلد با خانه امیر نظام مزین گردیده است.
موضوع کتاب معماری خانگی ایران و به طور اختصاصی شهر تبریز است وشامل سه فصل است:
فصل اول: کلیاتی درباره ساخت و ساز بناهای شهر تبریز
فصل دوم: بررسی تطبیقی خانه های تبریز در سه دوره (زندیه ،قاجار،پهلوی)
فصل سوم: خانه ها – در این کتاب ۱۵ خانه بررسی شده است: حاج شیخ، مجتهدی جنوبی و شمالی، علوی، مشروطیت، شربت اوغلی، ساوجبلاغی، امیرنظام، کلانتری، قدکی، لاله ای، صحتی، رستگار، نیشابوری، اردوبادی، ثقه الاسلام، گنجه ای زاده غربی و شرقی.
در ابتدای کتاب اصطلاحات معماری قدیمی مثل:طنبی(تنبی)، هشتی، صفّه، شاه نشین، مهتابی، ایوان، ارسی توضح داده شده و با علامات اختصاری لاتین مشخص شده است.
این خانه ها عموما متعلق به اعیان و سیاسیون بوده که درحال حاضر با تغییر کاربری به مکان هایی برای استفاده عموم تبدیل شده اند. چهار باب از خانه (خانه های قدیمی مجاور هم در محلۀ مقصودیه تبریز به نام های خانه های بهنام، قدکی و گنجه ای زاده) به منظور تأسیس رشتۀ معماری دانشگاه صنعتی سهند در اختیار دانشگاه صنعتی سهند قرار گرفته که اکنون دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اسلامی تبریز است. همچنین خانه اردوبادی به مرکز اسناد، خانه شربت اوغلی به فرهنگسرای تبریز، خانه میرزایی و نیشابوری به مهد قرآن، خانۀ سلماسی به موزه سنجش و خانه ثقه الاسلام به دفتر فنی میراث فرهنگی تبدیل شدند و خانه های علوی، امیر نظام، حیدر زاده، رستگار مجتهدی و صحتی نیز در حال مرمت و تغییر کاربری اند.
نقد و بررسی تخصصی
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.